Przyszedł czas na domowy weekend wyścigowy Ferrari. Przyszedł czas na "świątynię prędkości" czyli Monze - ultraszybki tor, na który zespoły zwykle przywożą specjalny, zupełnie inny pakiet aerodynamiczny. Przez specyfikę toru wyścigi na Monzy bardzo często są jednymi z najkrótszych w kalendarzu. Skąd tyle emocji związanych z tym torem? Zapraszam do zapowiedzi!

Wielu uważa, że tor Monza jest uosobieniem wyścigów F1. To nie tylko doskonały przykład połączenia prędkości oraz umiejętności kierowców, ale i toru mającego duszę i serce same w sobie. Położony w naprawdę pięknym parku królewskim w mieście Monza tor był świadkiem niesamowitych wyścigów oraz niestety bardzo tragicznych wypadków. To tu ścigali się najwięksi kierowcy w historii tego sportu. Prace nad budową tego toru rozpoczęły się w 1922 roku i zostały zakończone w czasie poniżej sześciu miesięcy. Po torze Indianapolis (USA) oraz Brooklands (Wielka Brytania) był to trzeci istniejący tor wyścigowy z prawdziwego zdarzenia. Z początkowo wbudowanym owalem pętla liczyła sobie ponad 10 km.

Tor Monza był jedną z aren, na której zmagali się kierowcy podczas inauguracyjnego sezonu F1 w 1950 roku. Od tej pory tor na stałe zagrzał miejsce w kalendarzu.

Przez lata było miejscem momentów historycznych, słynnych zwycięstw i okropnych tragedii, które pochłonęły życia 52 kierowców i 35 widzów (szczególnie we wczesnych latach). Właśnie te tragedie przyczyniły się do wielokrotnych zmian w układzie pętli (m.in. dodawano szykany) oraz skracając tor do mniej więcej tego co obserwujemy dziś. Przykładowo w 1972 roku wprowadzono dwie szykany: Rettifilo i Ascari. Natomiast w 1976 pojawiła się Variante della Roggia. Po śmierci Ayrtona Senny tor został zwężony tak aby zmieścić większe pułapki żwirowe i ogólnie bezpieczeństwo. Natomiast w 2000 roku pętla uformowała się do tego co obserwujemy obecnie (poza wyasfaltowanym poboczem w drugiej szykanie i przy Parabolice). Prima Variante została z podwójnej szykany lewy/prawy do pojedynczej prawy/lewy. Variante della Roggia rownież została na nowo wyprofilowana. Końcem 2016 roku planowana była nowy układ omijający pierwszą szykanę i Curva Grande. Kierowcy mieliby wjeżdżać na superszybki prawy łuk starego toru Pirelli a potem na szybką szykanę. Prace niestety zostały zawieszone.

Wszystkie wymienione wyżej elementy i fantastyczna historia składają się w jedną naprawdę magiczną całość. Jak wspomniałem na początku, wielu ludzi uważa, że nie ma na świecie innego toru, który byłby esencją tego sportu lepiej niż Monza. Włosi mówią o tym torze "La Pista Magica" - magiczny tor - opinia, z którą niewielu się nie zgodzi.

Pora na przyjrzenie się uważniej nitce toru Autrodromo Nazionale di Monza. Oczywiście, jak zawsze najpierw grafika przedstawiająca pętlę.

Sam wyścig liczy 306.72 km (53 okrążenia po 5.793 km). Jest to najszybszy tor w kalendarzu F1 zawierającym trzy szykany, dwa średniej prędkości łuki oraz legendarne dwa szybkie zakręty. Charakterystyka toru powoduje, że bardzo istotna jest prędkość maksymalna, ale i przyczepność mechaniczna w wolnych szykanach. Dodatkowo problemem tutaj jest utrzymanie hamulców w optymalnej temperaturze pracy (długie proste mocno chłodzą hamulce), których pełna moc jest konieczna przy dohamowaniach do szykan. Bardzo trudno tu o dobre okrążenie (niski docisk powoduje, że trudno przejechać optymalnie przez zakręty). Poza hamulcami oczywiście w kość dostają tylne opony, ponieważ trakcja bezpośrednio wpływa na prędkość maksymalną na końcu każdej prostej. Tych mamy aż cztery i na każdej osiągane prędkości przekraczają 300 km/h.

Pętlę liczącą tylko 11 zakrętów (mniej ma tylko tor Red Bull Ring w Spielbergu) tego legendarnego toru rozpoczyna dość długi dojazd do pierwszej szykany lewy/prawy nazywanej Variante del Rettifilo (Prima Variante) (T1/T2). To najwolniejsze miejsce na całym torze. Jest to również jedno z doskonałych miejsc do wyprzedzania (bardzo mocne hamowanie z maksymalnej prędkości do około 70-80 km/h). Po szykanie mamy pokonywany pełnym gazem zakręt nr 3 czyli Curva Grande (Curva Biassono) - naprawdę fenomenalny długi łuk (w tym sezonie będzie cholernie szybki). Następujące po tym łuku dohamowanie do Variante della Roggia (T4/T5) kończy sektor 1.

Szykana della Roggia to charakteryzująca się wysokimi krawężnikami szykana lewy/prawy (szybsza niż Prima Variante). Dalszą częścią drugiego sektora jest krótki dojazd do dwóch średnio szybkich prawych zakrętów Lesmo 1 i Lesmo 2 (T6 i T7). Pierwsze Lesmo jest nieco dłuższe, ale to wyjście z drugiego jest bardziej istotne, bo prowadzi na kolejną prostą tym razem biegnącą w dół. Na jej końcu kończy się sektor 2.

Sektor trzeci rozpoczyna miejsce absolutnie niesamowite, bo Variante Ascari - trzy zakręty lewy/prawy/lewy (szybka szykana - łuki T8-T10). Pierwszy z nich jest najwolniejszy, ale ważnym jest płynne przenoszenie prędkości w dalszej części tej sekcji, bo jak się można domyślać po niej następuje kolejna prosta. Ta prowadzi do drugiego superszybkiego prawego łuku czyli legendarnej Parabolici. Ostatnio stracił on nieco magii w wyniki usunięcia pułapki żwirowej i wprowadzenia asfaltowego pobocza. Celem było spełnienie wymagań toru do goszczenia jednej z serii wyścigów motocyklowych. Parabolica prowadzi na prostą start-meta. Rzeczą dopełniającą magii tego toru jest to, że miejsce podium jest zbudowane nad prostą startową. W ten sposób kibice mogą być jeszcze bliżej całego wydarzenia jakim jest świętowanie zwycięstwa czerwonego Cavallino.

Dla Tifosi zwycięstwo Ferrari tu jest praktycznie obowiązkiem. Statystycznie to właśnie stajnia z Maranello przewodzi w tej klasyfikacji z 18 zwycięstwami. Za Ferrari plasuje się McLaren (10 wygranych), Williams (6 wygranych), Mercedes (5 wygranych), Renault i Red Bull (po dwie wygrane) oraz Toro Rosso (1 wygrana w deszczowym GP w 2008 roku). Wśród kierowców najczęściej (po pięciokrotnie) na najwyższym stopniu podium stawała legenda Ferrari czyli Michael Schumacher. Zbliżyć się do niego mogą dwaj pretendenci do tytułu, bo zarówno Vettel jak i Hamilton wygrali tu trzykrotnie. Poza nimi (z tegorocznej stawki) wygrywał tu również tylko Fernando Alonso - dwukrotnie.

Stajnia Ferrari przewodzi też w klasyfikacji zdobytych pole positions (ma ich 19). Kolejność innych ekip jest podobna jak w przypadku zwycięstw - McLaren (11), Williams (7), Mercedes (5), Renault (3), Red Bull (2), Toro Rosso (1). W przypadku kierowców Lewis Hamilton może w sobotę stać się samotnym liderem tej kategorii. W tej chwili razem z legendarnymi Ayrtonem Senną i Juanem Manuelem Fangio mają po 5 PP. Poza Lewisem po pole position sięgali Sebastian Vettel (3-krotnie), Fernando Alonso (2-krotnie) oraz Kimi Raikkonen (raz).

Jednak to Fernando Alonso spośród tegorocznej stawki na podium gościł najczęściej (sześć razy). To rekordzisty Michaela Schumachera brakuje jeszcze dwóch wizyt na podium. Szkoda, że tym razem Alonso nie zbliży się do swojego największego rywala z lat 2005-2006 (konstrukcja McLaren-Honda skutecznie mu to uniemożliwi). Wyrównać wyczyn Fernando mogą Vettel i Hamilton 5-krotnie stający na pudle. Szampana rozlewali również: Felipe Massa i Kimi Raikkonen (po 3 razy) oraz raz Sergio Perez w pamiętnym wyścigu z 2012 roku. W przypadku zespołów również i tu nie mogło być inaczej - dominuje Ferrari (69 podiów). Dalej mamy McLarena (26), Williamsa (21), Mercedesa (8), Renault (5), Red Bulla (3), Saubera (2) i Toro Rosso (1).

A jak wyglądać będzie weekend? Ferrari w Belgii pokazało, że odrobiło lekcję, bo na torze, na którym dominować miał Mercedes tej dominacji nie było. Oczywiście, wygrał Lewis, ale nie było to łatwe zwycięstwo (ponadto Bottas nie prezentował zbyt wysokiej formy). Dlatego przyjeżdżając na Monzę Ferrari nie stoi na straconej pozycji. Czerwoni wprowadzą nowe jednostki napędowe w swoich bolidach. Będą one musiały spełniać nowy wymóg ilości spalanego oleju (0.9L/100km). Tu nieco Mercedes ich oszukał wprowadzając nowe jednostki na Spa (te mogą spalać olej w ilości 1.2L/100km). Albo Ferrari zaspało, albo ten parametr nie jest tak istotny dla nich jak wcześniej mówiono. UPDATE: W padoku mówi się, że wprowadzenie nowych jednostek w Ferrari może zostać przesunięte na Malezję. Ponoć, te poprawione, które dostał Haas w Spa nie spełniają oczekiwań w 100%.
Wracając do zapowiedzi, Mercedes szybki będzie na prostych, Ferrari natomiast lepsze powinno być w zakrętach i na wysokich tarkach. Tak czy inaczej przed nami kolejna rozgrywka Ferrari-Mercedes. Tifosi będą oczywiście po stronie Czerwonych - dla nich Ferrari to niemal religia. Nie zapominajmy jednak, że w sercach włoskich Tifosi krew pompują wyścigi F1.

Co do Red Bulla to trudno liczyć na jakiś dobry rezultat, bo w padoku plotkuje się o wymianie jednostki napędowej w ich samochodach co spowoduje start z końca stawki. Nie można od razu przekreślać szans, ale w normalnych warunkach może być ciężko.

Wprowadzone w bolidzie Renault zmiany zaowocowały całkiem dobrym tempem w Belgii. Pozostaje pytanie czy we Włoszech nadal będą w takiej formie. Mam trochę wątpliwości, bo jednak na Monzy mamy zdecydowanie mniej zakrętów, a prędkość maksymalna jest jeszcze ważniejsza niż na Spa. Na pewno na zdobyczy punktowej zależeć będzie Palmerowi, który w Belgii pokazał się z dobrej strony, ale tylko do momentu wyścigu.

W Force India atmosfera jest bardzo napięta po kolejnej kolizji kierowców na Spa. Niemniej jednak liczę, że bez problemu wskoczą do Q3 w sobotę i podwójny finisz w punktach powinien być dla nich celem. Jednostka Mercedesa i wydajna aerodynamika tegorocznego modelu powinna pozwolić im na walkę w drugiej części pierwszej dziesiątki. Ponadto, jeśli rzeczywiście z końca stawki wystartuje duet Red Bulla może im być jeszcze łatwiej.

Jeszcze tydzień temu byłem przekonany, że dla Williamsa wyścigi na Spa i Monzy będą jednymi z lepszych w sezonie. Niestety po tym co widzieliśmy w Belgii trudno o optymizm w kwestii wyścigu we Włoszech. Nie zapominam o 8. lokacie Massy, ale była ona skutkiem kolizji Ocona i Pereza oraz awarii Verstappena. Forma brytyjskiej stajni w ten weekend może być podobna. Podobnie jak dla Force India pomocą może być wymiana jednostek napędowych w bolidach Red Bulla. Nie sądzę jednak, żeby aż tak im to ułatwiło zadanie w niedzielę.

Spodziewałem się mocnego występu Haasa w ostatni weekend i w zasadzie dostałem to czego oczekiwałem, ale dopiero w niedzielę i tylko od jednego kierowcy - Grosjeana. Magnussen popełnił błąd w ważnym momencie niwelując szansę na punkty w Spa. Jednak w pierwszej części weekendu nie było łatwo ustawić balans. We Włoszech dochodzi do tego większy nacisk na hamulce, a wiemy jak trudno dogaduje się z hamulcami tegoroczny samochód amerykańskiej ekipy (przynajmniej w rękach Francuza). Jeśli jednak kłopoty z hamulcami ich ominą to może uda się zdobyć kilka oczek.

Carlos Sainz zdobył jedno oczko w Belgii, ale na Monzy może się ta sztuka nie udać. Jednostka Renault jest słabsza od Ferrari i Mercedesa i nie oszukujmy się - na Monzy silnik odgrywa jeszcze większą rolę. Duet Toro Rosso na pewno chciałby tu, przed własnymi kibicami, zdobyć choćby małe punkty. Potrzebny jest więc perfekcyjny weekend i może mała pomoc w postaci błędów czy usterek rywali. Jak będzie? Zobaczymy.

W niedzielnym wyścigu w Belgii mieliśmy pokaz tego jak słabą jednostka jest silnik Hondy. Dlatego dla McLarena wyścig we Włoszech może być jeszcze słabszy. Kto wie czy ekipa nie zdecyduje się na wymianę kolejnej jednostki i zebranie kar po to, żeby mieć pewność, że w Singapurze będą mogli się ścigać o punkty. Póki co coraz bardziej sfrustrowany Fernando Alonso i nie mniej wkurzony Stoffel Vandoorne będą musieli zacisnąć zęby i jakoś przetrwać ten weekend. Mam nadzieję, że się mylę i jakimś cudem Alonso i spółka pokażą się z dobrej strony.

Podobnie Sauber. Dla nich ten weekend najlepiej żeby już minął. Słaby silnik (zeszłoroczna jednostka Ferrari) i słaby pakiet aero nie wróży nic dobrego. Jedyną możliwością awansu w stawce będzie awaria rywali lub ich duże błędy. Mam nadzieję, że objedzie się bez awarii w ich samochodach, bo każde przejechane kilometry nowymi samochodami są na wagę złota.

Podsumowując, według mnie czeka nas jeden z najkrótszych wyścigów w sezonie. Liczę, że walka Ferrari z Mercedesem trwać będzie to ostatnich metrów ostatniego okrążenia. Jeśli kara dla Red Bulli okaże się prawdą to liczę na mocny występ Force India. Ciekawe jak będzie wyglądać walka Ocona i Pereza na tym etapie sezonu i po takich przejściach jakie dotychczas mieli jeśli na szali będą większe punkty (powiedzmy minimum 5-6 miejsce). Dla duetu Verstappen-Ricciardo też może być ciekawie, bo wspinanie się w górę stawki może być bardzo emocjonujące, co pokazał Daniel na Silverstone. Może zaskoczy nas któryś z kierowców Haasa, Williamsa albo Toro Rosso. Zapraszam więc na GP Włoch na La Pista Magica!

Piątek: FP1 godz. 10:00, FP2 godz. 14:00
Sobota: FP3 godz. 11:00, Kwalifikacje godz. 14:00
Niedziela: Wyścig godz. 14:00

Lewis Hamilton (P1) - Lepiej drugiej części sezonu Hamilton nie mógł zacząć. Bardzo dobra forma przez cały weekend (w zasadzie bezbłędny). Wydawać się mogło, że kontrolował cały wyścig, ale Vettel od startu do mety był jak cień. Jedyna szansa na przegranie wyścigu pojawiła się tuż po restarcie za samochodem bezpieczeństwa. Zarówno Hamilton jak i Vettel podczas neutralizacji zmienili opony. Jako, że w Mercedesie nie było już wolnych ultramiękkich opon to Lewisowi założono po raz kolejny miękką mieszankę. Vettel zdecydował się na ultramiękką. Szybsze opony plus restart (patrz możliwość utrzymania się bardzo blisko Lewisa) to niemalże doskonały przepis na udany atak. Niestety, wydaje się, że Vettel zbyt dobrze wznowił rywalizację i przed Eau Rouge znalazł się tuż za Brytyjczykiem, dlatego musiał nieco odpuścić. Wjeżdżając na prostą Kemmel Vettel musiał już rozpocząć manewr wyprzedzania (w innym wypadku doszłoby do kontaktu). Tak rozpoczął się najzwyklejszy drag race do Les Combes. Mercedes będący szybszym na prostej odparł z łatwością atak Seba. Do końca wyścigu jednak Niemiec czekał na błąd trzykrotnego mistrza świata, ale ten nigdy nie nadszedł. I tak po 12 wyścigach różnica w klasyfikacji generalnej to tylko 7 punktów. Mega ciasno. Statystycznie to weekend marzeń Brytyjczyka. W sobotę wyrównał rekord wszechczasów w ilości zdobytych PP (pobijając tym samym 47-letni rekord Jackiego Stewarta w średniej prędkości okrążenia kwalifikacyjnego), a niedzielę w swoim 200. wyścigu w karierze zwyciężył po raz piąty w tym sezonie. Po raz trzeci zrobił to w Spa, a po raz 58. w karierze. Do Schumachera dzierżącego rekord pozostało jeszcze sporo, bo 33 wygrane. Hamilton jest dopiero siedemnastym zawodnikiem, który wystąpił w co najmniej 200 wyścigach w F1. Nie jest on jednak jedynym zawodnikiem, który zwyciężył podczas swojego 200 GP. Inni to Schumacher (GP Europy 2004), Button (GP Węgier 2011) oraz Rosberg (GP Singapuru 2016). Dla Mercedesa to trzeci tryumf z rzędu w Belgii. Wygrana Lewisa spowodowała, że wciąż żaden z kierowców nie wygrał dwóch wyścigów z rzędu w tym sezonie (dopiero drugi przypadek (pierwszy w 2012 roku) od 1986, kiedy to w pierwszych dwunastu wyścigach nie zanotowano tzw. back-to-back).

Sebastian Vettel (P2) - Bardzo dobry wynik Seba biorąc pod uwagę charakterystykę toru. Kierowca Ferrari nawet był nieco zdziwiony, że bez problemu przez cały wyścig utrzymywał tempo Lewisa. Sam Hamilton powiedział, że nie jest pewien czy w odwrotnej sytuacji zdołałby to zrobić. O samej próbie wyprzedzania pisałem wyżej. Dodam jedynie, że Ferrari nie musi być skazane na porażkę u siebie czyli w najbliższym GP Włoch. O ile Mercedes odskoczył o kolejne kilka punktów to w klasyfikacji kierowców wciąż ciasno. Jestem ciekawy czy Europę kierowcy opuszczą mając tyle samo punktów. A teraz garść statystyk. To dziewiąte podium Niemca w tym sezonie (najwięcej z całej stawki), a pierwsze w Belgii od 2013 roku. Ponadto, Vettel zaliczył najszybsze okrążenie podczas wyścigu (pierwszy raz w tym sezonie). Było to 30. najszybsze okrążenie Seba w karierze (więcej z aktualnej stawki mają Hamilton (37) i Raikkonen (45).

Daniel Ricciardo (P3) - Rewelacyjny wynik Australijczyka. W Red Bullu nawet nie liczyli na taki wynik przyjeżdżając do Spa. Oczywiście pomogła mu trochę kara Raikkonena, ale ten po neutralizacji znalazł się tuż na Danielem. Ten jednak dowiózł pudło do mety i może być jak najbardziej zadowolony. Kto wie co osiągnie na Monzy. Australijczyk stanął na podium po raz szósty w tym sezonie (na Spa to jego trzecie podium w ostatnich czterech latach).

Kimi Raikkonen (P4) - Przykro mi to pisać, ale średni, żeby nie powiedzieć słabszy wyścig Kimiego. Start miał dobry i plasował się zaraz za Bottasem. Niestety, głupia kara (trzeba powiedzieć dość surowa) 10 sekund stop-and-go z powodu braku redukcji prędkości podczas podwójnych żółtych flag za Eau Rouge przy usuwaniu bolidu Verstappena. Po części zgodzę się z Finem, bo kiedy przejeżdzał przez to miejsce bolid Holendra był już niemalże poza barierami. Status toru jednak wciąż był jako podwójna żółta flaga, więc kara jak najbardziej się należała. Kimi był jedynym kierowcą, który w tym miejscu nie odpuścił gazu. Tak jak jednak wspomniałem wg mnie został zbyt surowo ukarany. Efekt kary zminimalizowała późniejsza neutralizacja. Po restarcie razem z Ricciardo wyprzedzili przed Les Combes Bottasa. Jednak, przez ostatnie kilkanaście okrążeń Fin nie znalazł sposobu na wyprzedzenie Australijczyka. Wydaje mi się, że na tak szybkim torze wyprzedzenie Red Bulla nie powinno być aż tak karkołomne. No cóż... pozostaje cieszyć się z czwartej lokaty, ale po tym co Raikkonen pokazywał w piątek i sobotnie przedpołudnie chrapka była na więcej. Nie ma jednak co narzekać, bo kontrakt na następny sezon już ma!

Valtteri Bottas (P5) - Słabszy wyścig jak i cały weekend dla Valtteriego. Kompletnie ustępował tempem Hamiltonowi. Dopiero po przesiadce na miękkie opony odzyskał trochę prędkości. Mając jednak taki samochód zaspał przy restarcie przez co stracił dwie pozycje i ważne punkty dla zespołu i dla siebie. Kto wie czy po zwiększeniu się różnicy w klasyfikacji kierowców między zawodnikami Mercedesa do 34 punktów nie przyjdzie czas na przesunięcie wsparcia w stronę Hamiltona. Oczywiście, Bottas cały czas jest w bliskim zasięgu, ale polityka mistrzów świata może nie ułożyć się po myśli Valtteriego. Dla Fina to koniec passy 5 podiów z rzędu. Na pewno postara się wrócić na pudło już w najbliższą niedzielę.

Nico Hulkenberg (P6) - Rewelacyjny występ Hulka. Na pewno wynik ułatwiła mu sytuacja z kierowcami Force India. Niemniej jednak pokazał naprawdę dobre tempo przez cały wyścig. Myślę, że poza słabym startem, w którym stracił kilka pozycji to był bardzo dobry wyścig. To już trzeci w tym sezonie wyścig, który ukończył na szóstej pozycji (najwyższej w sezonie). Nadal ma monopol na zdobywanie punktów dla Renault (34 punkty).

Romain Grosjean (P7) - Bardzo udany i kompletnie niespodziewany finisz kierowcy Haasa. Po słabym piątku i nieco lepszej sobocie przyszła bardzo udana niedziela. Podobnie jak w przypadku Hulka pomogli trochę kierowcy Force India, ale nie odbieram tempa Francuza. Jechał bardzo równo i bez większych błędów. Dzięki punktom Francuza zespół Haasa ma w tej chwili więcej punktów niż w całym zeszłym sezonie (pamiętajmy, że jeszcze przed nami osiem wyścigów).

Felipe Massa (P8) - Kolejne zaskoczenie na liście punktujących w tym wyścigu. Dla Felipe 8. pozycja po takim słabym weekendzie smakuje jak zwycięstwo. Korzystał na błędach i awariach innych dzięki czemu dowiózł ważne punkty na metę. Na pewno nie mógł liczyć na więcej.

Esteban Ocon (P9) - Co to był za wyścig dla młodego Francuza. Rozpoczęło się od straty pozycji na rzecz Alonso, a na zjeździe do Eau Rouge doszło do (kolejnego w tym sezonie) kontaktu z Perezem. Pomimo, że w tym incydencie wina powinna pójść nieco w stronę Meksykanina myślę, że to był incydent wyścigowy. W końcu to początek pierwszego okrążenia, a obok kierowców Force India był jeszcze Hulk. Cały wyścig Esteban przejechał według mnie bezbłędnie. Niestety, hinduska stajnia nie zdobyła w zasadzie pewnych punktów za 7. i 8. lokatę przez drugą kolizję między kierowcami. O tym jednak więcej przy okazji opisu występu Pereza. Ocon pomimo przygód prezentuje niebywałą wręcz regularność. Tylko raz nie punktował w tym sezonie - w Monako.

Carlos Sainz (P10) - Po piątkowych sesjach treningowych Sainz był pewnie myśli, że start z pierwszej dziesiątki i walka o małe punkty będzie jak najbardziej w zasięgu. Niestety słaba czasówka popsuła nastroje w obozie Hiszpana. Wyścig jednak przyniósł niespodziewany rezultat. Awaria Verstappena i błąd Magnussena znacznie ułatwił finisz w pierwszej dziesiątce. Niemniej jednak to był dobry wyścig Sainza, o którego ponoć zabiega Renault. To pierwszy finisz Hiszpana w GP Belgii (w jego trzecim występie tutaj) i od razu w punktach.

Lance Stroll (P11) - Po sesjach treningowych i kwalifikacjach nikt nie spodziewał się walki o punkty zespołu Williamsa. Jednak niedziela przyniosła efekt w postaci 4 punktów Massy. W przeciwieństwie do Brazylijczyka Stroll pojechał mało wyraźnie i pomimo lepszej pozycji na starcie nie udało się zdobyć punktów (nawet pomimo problemów szybszych rywali).

Danil Kvyat (P12) - Rosjanin jest z siebie zadowolony po tym wyścigu. Nie liczył na jakieś punkty zbytnio po wielkich problemach z silnikiem w trakcie całego weekendu. Stąd przecież kara +20 pozycji do tyłu na starcie. Jednak całkiem dobra jazda przyniosła efekt w postaci nienajgorszego dwunastego miejsca. Myślę, że na nic więcej nie mógł liczyć.

Jolyon Palmer (P13) - Świetny początek weekendu i bardzo dobry występ w kwalifikacjach niestety nie przełożył się na dobry wyścig Brytyjczyka. Oczywiście kara 5 miejsc w tył po wymianie skrzyni biegów nie pomogła, ale po tym co pokazał Hulk walka o punkty była jak najbardziej możliwa tym samochodem. Trudny wyścig Palmera, który jak wody potrzebuje punktów. Na małe usprawiedliwienie miał trudniej niż kierowcy, obok których startował, bo przez awans do Q3 zmuszony został startować na używanych ultramiękkich gumach. Tak czy inaczej symboliczny punkt powinien trafić do niego, biorąc pod uwagę kolizje bolidów, Force India, awarię Verstappena i błąd Magnussena. Szczerze mówiąc liczyłem, że pojedzie dobry wyścig, bo cały weekend był szybszy od Hulkenberga. To dlaczego tak się stało to zupełnie inna sprawa.

Stoffel Vandoorne (P14) - Żartem mówiąc najlepszy kierowca wyścigu. Startując z P80 (P15 + 65 miejsc w tył) - to daje awans o 66 pozycji w klasyfikacji. A już tak całkiem serio to wydaje się, że dopiero wyścig obnażył wszelkie braki McLarena a w zasadzie silnika Hondy. Nie oszukujmy się punkty były zupełnie poza zasięgiem dla niego. Po cichu liczyłem na jakąkolwiek walkę Alonso, ale niestety nie udało się.

Kevin Magnussen (P15) - Jeden błąd przekreślił szansę na punkty Duńczyka. Mogły być podwójne punkty dla Haasa, ale przy wznowieniu wyścigu po neutralizacji Magnussen na dojeździe do szykany Bus Stop przyblokował przednią. Przez to wyleciał z toru i spadł na koniec stawki. Ponadto, musiał zjechać do alei serwisowej (blokada zniszczyła opony). Ostatecznie tylko P15. Słabo po prostu słabo.

Marcus Ericsson (P16) - Jako ostatni kierowca ujrzał flagę w czarnobiałą szachownicę. Po raz kolejny widać, jak słabym bolidem dysponuje Sauber w tym sezonie. Zeszłoroczna jednostka Ferrari nie pomaga, ale nadwozie też jest dalekie od ideału. Nie widzę nawet małego światełka w tunelu dla Saubera w tym sezonie.

Sergio Perez (P17) - Meksykanin został sklasyfikowany tylko dlatego, że przejechał ponad 90% długości wyścigu (zespół wycofał jego samochód na dwa okrążenia przed końcem). Kompletnie zawalony wyścig Pereza. Naprawdę miałem go za solidnego i naprawdę dobrego kierowcę, ale w tym sezonie to jak równia pochyła. Incydent za La Source na pierwszym okrążeniu już omawiałem przy okazji opisu występu Ocona. To co jednak wydarzyło się na 29. kółku to jednak zupełnie inna sprawa. Po pierwszej zmianie opon Esteban był przed Sergio. Meksykanin dodatkowo stracił jedną pozycję na rzecz Grosjeana. Chcą ją odzyskać zaatakował Francuza w Les Combes (opuszczając przy okazji tor). Za nieregulaminowe zyskanie przewagi Perez dostał karę 5 sekund. Po odbyciu kary i drugiej zmianie opon powrócił na tor. Najistotniejsze jest jednak to, że Ocon po swojej zmianie opon wyjechał za Meksykaninem. Będąc zdecydowanie szybszym wykorzystał błąd Pereza w La Source i zaatkował go przed dojazdem do Eau Rouge. Perez za wszelką cenę bronił swojej linii jazdy spychając Francuza na barierę. Tak doszło do kontaktu, w wyniku którego Ocon urwał kawałek przedniego skrzydła, a Perez przebił oponę. Najdziwniejsze jest to, że Meksykanin nie dostał żadnej, ale to żadnej kary za ten wybryk. Ostatecznie jadąc daleko za punktowaną dziesiątką zespół zdecydował o wycofaniu kierowcy z rywalizacji. Moim zdaniem Perez nie może pogodzić się z faktem, że debiutant, z którym przyszło mu jeździć jest bardzo szybkim kierowcą, który nie da sobą pomiatać. Imponuje mi spokój Ocona i jego uśmiech - to kierowca, któremu przyświeca dewiza "Let the driving do the talking".

Fernando Alonso (DNF) - Fantastyczny start Alonso, dzięki któremu awansował na P7. Niestety potem przyszła prosta Kemmel i zarówno Hulk jak i kierowcy Force India znaleźli się przed Hiszpanem. Tak jak pisałem w przypadku Vandoorne'a wyścig pokazał jak wiele tracą silniki w tych warunkach. Ostatecznie Alonso uważając, że jest coś nie tak z jednostką napędową (pomimo, że w garażu wszystko wyglądało w porządku) wycofał się z rywalizacji na 27. okrążeniu. Dla Hiszpana do szósty DNF w tym sezonie (trzeci w ostatnich czterech wyścigach). Najlepsza jednak była odpowiedź na pytanie dziennikarza po wyścigu. Pytanie brzmiało: Fernando jak długo jeszcze (będziesz to znosił)? Odpowiedź: Jeszcze osiem wyścigów przed nami. Tą puentą zakończmy.

Max Verstappen (DNF) - Nie potrafię wyjaśnić dlaczego tak dużo pecha ma w tym sezonie Verstappen. Tak wielu kibiców, którzy przyjechali dopingować Holendra musieli obejść się smakiem, kiedy to Max zatrzymał swój samochód za Eau Rouge na 8. okrążeniu. Z tego co mówił Christian Horner silnik zawiesił się na czwartym cylindrze. Wielka szkoda, bo jak pokazuje sytuacja Ricciardo podium było do zdobycia. To dla Holendra szósty DNF w tym sezonie (cztery razy awaria, dwa razy kolizja - nie ze swojej winy). Wszystkie odbyły się w przeciągu pierwszych dwunastu okrążeń. Nie dziwi więc fakt, że Max przejechał w tym sezonie najmniej kilometrów (wliczając Alonso, który nie jeździł w Monako oraz Wehrleina, który nie startował w dwóch pierwszych GP).

Pascal Wehrlein (DNF) - W zasadzie nie ma o czym mówić. Już na okrążeniu formującym doszło do awarii tylnego zawieszenia w bolidzie Niemca. Po pierwszych dwóch okrążeniach Wehrlein zakończył swój udział w wyścigu. Kompletna klapa Saubera.

Podsumowując, za nami wyścig, w którym punkty zdobyło aż 8 zespołów (tylko w Baku punkty zdobywało więcej ekip). Może nie było to tak emocjonujące GP jak na przykład wyścig w Azerbejdżanie, ale mówiąc szczerze do samego końca zwycięzca nie był znany. Było wiele sytuacji pełnych napięcia i emocji (m.in. Perez & Ocon - dwukrotny kontakt), świetne manewry wyprzedzania i głupie błędy (tak Magnussen - o Tobie mowię). Zaskakującym jest fantastyczne tempo wyścigowe Ferrari, bo przecież nikt się nie spodziewał, że będą aż tak szybcy. To dobry prognostyk przed zbliżającym się już w najbliższy weekend GP Włoch w "świątyni prędkości" jak mówi się o torze Monza. Tam docisk będzie jeszcze niższy niż w Spa, dlatego ponownie faworytem będzie Mercedes. Jednak dzięki temu co mogliśmy oglądać w Belgii nie można skreślać stajni z Maranello, która przed swoimi kibicami będzie chciała odnieść upragnione zwycięstwo. Wszak ostatni raz wygrali tu w 2010 roku. Tym samym gorąco zapraszam na kolejne, cudowne widowisko jakim będzie kolejny weekend z F1!

                              4. Kimi Räikkönen

5. Max Verstappen

                              6. Daniel Ricciardo

7. Nico Hülkenberg

                              8. Sergio Pérez

9. Esteban Ocon

                            10. Jolyon Palmer

11. Fernando Alonso

                            12. Romain Grosjean

13. Kevin Magnussen

                            14. Carlos Sainz

15. Lance Stroll

                            16. Felipe Massa (+5)

17. Marcus Ericsson (+5)

                            18. Pascal Wehrlein (+5)

19. Danil Kwiat (+20)

                            20. Stoffel Vandoorne (+65)

Sobotnia sesja treningowa upłynęła dość spokojnie i bez większych przeszkód kierowcy sprawdzali swoje tempo na pojedynczym okrążeniu na najszybszym ogumieniu. Dlatego można było w prostszy sposób ocenić szybkość poszczególnych ekip i zawodników przed popołudniową czasówką. Postarajmy się bezstresowo podsumować FP3.

Ekipa Ferrari jednak wygląda na bardzo mocną. Na szczęście dla wszystkich stajnia z Maranello na supermiękkich i ultramiękkich oponach tempem równa jest Mercedesowi. Istotnym jest bardzo wysoka forma (już od początku weekendu) Kimiego Raikkonena (P1), który po raz kolejny jest szybszy od Sebastiana Vettela (P2). Tym razem było to niespełna 0.2 s., ale czas jaki osiągnął może robić wrażenie. Jest to nowy rekord okrążenia. Kto wie na co jeszcze stać Ferrari w kwalifikacjach. Pierwsza linia jest na pewno w zasięgu. 

Co do Mercedesa to zapowiadałem, że układ toru będzie im sprzyjać. O ile na miękkich gumach Hamilton jest klasą sam dla siebie o tyle na bardziej miękkich oponach Ferrari jest bardzo blisko, a może i nawet przed mistrzami świata. Oczywiście, Mercedes dysponuje nową, świeżą jednostką napędową (czym zerwał dżentelmeńską umowę z Ferrari, która mówiła, że nowa jednostka nie zostanie wprowadzona przed GP Włoch - wtedy wchodzą w życie nowe przepisy dotyczące spalania oleju) i w czasówce załączą pewnie swój kwalifikacyjny tryb, ale czy to wystarczy do zdobycia PP. Lewis cały weekend jest szybszy od Valtteriego (P5). Dziś Fin chyba nie złożył odpowiedniego kółka, bo strata do Lewisa to ponad 1.1 s. Już pierwsze szybkie kółko odpuścił, bo popełnił błąd w Bruxells i Fagnes. Na kolejnym udało się poprawić czas, ale jednak zadowolony być nie może. Ciekawa jest 0.001 s. strata Lewisa do Seba. Na tak długim torze różnice czasowe są naprawdę niewielkie. Jeśli pogoda się nie popsuje czekają nas kolejne emocjonujące kwalifikacje.

Jak zawsze za plecami wielkiej dwójki jest Red Bull. Max (P4) dopingowany przez rzesze fanów szybszy od Daniela (P6) o 0.2 s. Myślę, że w normalnych warunkach trzecia linia będzie wszystkim co można uzyskać.

Dla mnie dużym zaskoczeniem tego weekendu jest dobra forma Jolyona Palmera (P7), który dziś był najlepszym z reszty, a wczoraj też był w dobrej dyspozycji. Czyżby Robert tak mu dobrze bolid ustawił na Hungaroringu? :D Żarty, żartami, ale wygląda na to, że przerwa wakacyjna pozytywnie wpłynęła na Brytyjczyka. Hulkenberg (P11) natomiast stracił aż 0.5 s. do Palmera co zdarza się niezwykle rzadko. Tak czy inaczej forma Renault jest tego weekendu wysoka z czego osobiście się cieszę. Jestem ciekawy czy zobaczymy duet HUL/PAL w Q3?

Ponownie nierówne tempo Force India. Po wczorajszym lepszym tempie Ocona dziś to Perez (P8) był szybszy. Cały środek stawki się nieco zacieśnił (co jest oczywiście normalne w miarę upływu weekendu) i niewielka strata Francuza do Meksykanina (0.3 s.) przyniosła tylko 12. miejsce. Nie jestem do końca przekonany, że okrążenie Ocona było idealne. Myślę, że obaj kierowcy są w stanie powalczyć o Q3.

W Toro Rosso mieszance uczucia, bo od początku weekendu kłopoty nie opuszczają Danila Kvyata (P19), który tym razem zakończył sesję dość wcześnie z powodów problemów z silnikiem (pojawiły się nawet płomienie w tylnej części samochodu).

Carlos Sainz (P9) natomiast ciągle utrzymuje się w top10. Zaskakujące jest tempo młodego Hiszpana na nie do końca sprzyjającym obiekcie jakim jest tor Spa-Francorchamps. Czy będzie się cieszył z kolejnego awansu do Q3 w tym sezonie? Trudno powiedzieć - nie wszystko zależy od Hiszpana.

Pierwszą dziesiątkę zamknął Fernando Alonso, choć nadal miał problemy z DRS. Naprawdę dobrze prezentuje się bolid McLarena tu w Belgii. Oczywiście, straty w pierwszym i trzecim sektorze są dość spore, ale część tych strat niwelowana jest w drugiej, bardziej krętej sekcji. Dobre miejsce w Q2 jest w zasięgu. Co do Vandoorne'a to z tego co wiem nie pracował on zbytnio nad tempem kwalifikacyjnym (co jest jasne), a nad wyścigowym. Jutro postara się powalczyć o jakiś awans w stawce. Dziś do Alonso stracił 0.25 s. co dało mu 14. lokatę.

Nieco szybszy dziś był zespół Haasa, a przynajmniej Romain Grosjean (P13). Niestety, w jego przypadku znów powróciły demony w postaci problemów z hamulcami. Może jednak to Brembo po prostu mu nie pasuje. Kevin Magnussen (P17) do Francuza stracił dość sporo, bo 0.5 s. Nadal Haas jest w dolnej części tabeli, ale optymizmem może napawać fakt, że swoje okrążenia wykręcili na supermiękkiej mieszance. Myślę, że na awans do Q3 to za mało, ale okolice 6. linii są możliwe.

Na pewno w dobrym wyniku czasówki nie przeszkadzać im będą kierowcy Williamsa nad czym prywatnie ubolewam. Legendarna brytyjska ekipa miała tu walczyć o naprawdę dobry wynik - to przecież tor o niskim docisku, szybki, premiujący mocną jednostkę napędową. Wszystko się powinno zgadzać, ale się nie zgadza. Tylko 15. i 16. miejsce Strolla i Massy. Widać, że to nie kierowcy są w niskiej formie, ale samochód nie daje rady. Przykro na to patrzeć. Obawiam się problemów z awansem do Q2, ale tym razem mam nadzieję, że się mylę.

Sauber nieco przyspieszył o czym świadczy zmniejszona strata do liderów (choć nadal jest to ponad 4 sekundy). Przynajmniej kierowcy bardzo równo - Wehrlein szybszy od Ericssona tylko o 0.004 s. Murowani kandydaci na P19 i P20 w czasówce. Oczywiście wystartują o co najmniej jedno pole wyżej po karze dla Stoffela.
Jeśli pogoda nam nic nie popsuje to tak mniej więcej układać się będzie stawka podczas czasówki. Założyć trzeba również pewne niespodzianki, ale generalnie takie jest tempo poszczególnych ekip po przerwie wakacyjnej. Z niecierpliwością czekam na te emocje, które na pewno nadejdą. Zapraszam wszystkich do kwalifikacji przed GP Belgii!

Druga sesja treningowa już za nami. Tym razem powinno być łatwiej porównać tempo poszczególnych kierowców, bo prawie wszyscy swoje kółka wykręcili na najszybszej, ultramiękkiej, mieszance. Co konkretnie się działo? Zapraszam do podsumowania.

Tym razem to Mercedes Lewisa Hamiltona z przodu. Jestem nieco zaskoczony, że Lewis nie przyspieszył aż tak mocno zmieniając miękkie opony na ultramiękkie. Jednak to wystarczyło, aby znaleźć się na P1. Bottas natomiast do Lewisa stracił ponad 0.4 s., ale uplasował się na trzeciej pozycji. Można powiedzieć jedno. Na miękkich oponach Mercedes wygląda na zdecydowanie najszybszy, a ciaśniej robi się w momencie założenia bardziej miękkiego ogumienia.

Kimi Raikkonen (P2) nadal bardzo szybko. Starta do Hamiltona to tylko 0.25 s. więc nie jest najgorzej. Fin troche narzekał na przednią lewą oponę podczas wyjazdu z dużym obciążeniem paliwem na miękkich oponach. Widać, że stajni z Maranello nie do końca pasuje ta mieszanka. Co do Vettela (P5) to mógł pojechać szybciej, bo po pierwszym i drugim sektorze był szybszy nieco od Lewisa. W trzecim sektorze albo popełnił błąd, albo trafił na tłok, bo zrezygnował z okrążenia. Można powiedzieć, że Ferrari postara się utrudnić jutro zdobycie pierwszego rzędu przez Mercedesa. 

Max Verstappen (P4) także podczas tej sesji był szybszy od Daniela Ricciardo (P6). Australijczyk początkowo narzekał na niestabilność swojego samochodu, ale wyglądało na to, że inżynierowie szybko się z tym uporali. Podczas swojego najszybszego okrążenia Daniel był szybszy od Holendra w szybszych sektorach (S1 i S3), ale w S2 stracił do niego aż 1.5 s. Zakładam, że to nie ze swojej winy. Podsumowując, Red Bull będzie tu trzecią siłą (czyli bez zmian).

Kierowcy Renault przyspieszyli, bo obydwa samochody znalazły się w pierwszej dziesiątce. Nico (P7) był szybszy od Jolyona (P10) o około 0.3 s. Wygląda na to, że poprawki silnika wydają się działać dobrze. Tak naprawdę potwierdzi to dopiero jutrzejsza sesja kwalifikacyjna. Póki co obaj kierowcy spisują się całkiem nieźle.

Ponownie Ocon w top 10 (P8). Perez dopiero dwunasty ze stratą do kolegi z zespołu w granicach 0.5 s. Trzeba jednak przyznać, że Meksykanin powoli przyspiesza. Francuz jednak wydaje się być tego weekendu szybszy. Jutro przy dobrych wiatrach powinno się udać wskoczyć do Q3. 

W Toro Rosso, podobnie jak w Force India, Sainz (P9) szybszy od Kvyata (P15). Tu różnica już spora po 0.9 s. Po części usprawiedliwiając Rosjanina wspomnę, że nadal miał on problemy z silnikiem (narzekał na brak mocy). Mam nadzieję, że jutro już wszystko będzie w porządku i obaj z Carlosem powalczą z McLarenem o Q3.

W McLarenie chyba nie jest tak źle jak myślałem. Fernando Alonso (P11) wreszcie szybciej (o ponad 0.5 s.) od Stoffela Vandoorne'a. O ile Belgowi będzie bardzo trudno walczyć o punkty w niedzielę (start z końca stawki) to Alonso może powalczyć. Pamiętajmy jednak, że silnik nie jest delikatnie mówiąc najmocniejszy więc to może się skończyć na moich pobożnych życzeniach.

Ta sesja dla zespołu Haas rozpoczęła się nienajlepiej, bo zarówno u Magnussena (P16) i Grosjeana (P13) wystapiły problemy ze skrzydłem DRS. Na szczęście dość szybko się z tym uporano i kierowcy mogli wrócić na tor. Ponadto, Franuz donosił, że czuje się jakby jeździł po lodzie. Wciąż nie ustawili samochodu w odpowiedni sposób. Co do Duńczyka to stracił on 0.3 s. do Romaina. Trudno mi powiedzieć czy będą w stanie powalczyć jutro o jakieś dobre miejsca w czasówce.

Stajnie Williamsa reprezentował tylko Lance Stroll w tej sesji, ponieważ uszkodzenia bolidu Felipe Massy były zbyt poważne (czyt. mechanicy nie zdążyli złożyć samochodu do kupy). Przykro mi było patrzeć na tak słabą dyspozycję brytyjskiej ekipy. Spodziewałem się dużo więcej z ich strony. O Kanadyjczyku trudno coś powiedzieć czy porównać go do innych ekip. Można jedynie powiedzieć, że do dziesiątego Palmera zabrakło aż 1.2 s. Przepaść jak dla mnie.

Kompletnie nie radzą sobie również bolidy Saubera. Można nawet powiedzieć, że jeżdżą w swojej lidze. Szkoda tylko, że nie jest to liga pierwsza. Nadal jednak Ericsson szybszy - tym razem o 0.5 s.

Co do pracy nad tempem wyścigowym niewiele można powiedzieć, bo mniej więcej pół godziny przed końcem sesji nad torem przeszła ulewa, więc wszyscy kierowcy zjechali do garażu. Oczywiście nie zabrakło śmiałków, w postaci Ricciardo i Alonso, na torze. Niestety widoczność i przyczepność była tak słaba, że nie warto było ryzykować uszkodzeniem samochodu. Dlatego w zasadzie rezultaty sesji były znane dziś wcześniej niż zwykle. 

Podsumowując, opady deszczu, które na Spa pojawiają się w zasadzie zawsze podczas trwania weekendu dadzą nam dodatkowe emocje. Zespoły nie znają do końca swojego tempa wyścigowego i będą pracować nad nim jutro podczas FP3. Może się też okazać, że wyścig odbędzie się w mokrych warunkach i wszelkie te wątpliwości przestaną mieć znaczenie. Co do moich typów na ten moment to wg mnie w suchych warunkach Mercedes powinien sięgnąć po PP. Czy zajmą cały pierwszy rząd? Póki co nie jestem przekonany. To tyle jeśli chodzi o tę sesję i cały piątek. Zapraszam na kolejne relacje i podsumowania w dalszej części weekendu.

Za nami pierwsza sesja treningowa przed niedzielnym GP Belgii. Podsumujmy więc krótko wszystkie wydarzenia jakie miały miejsce na torze Spa-Francorchamps tego poranka. Nie będzie to proste, bo kierowcy korzystali z wszystkich dostępnych mieszanek opon więc ich tempo trudno porównywać. Spróbujmy jednak to zrobić. Zacznijmy jak zawsze od oficjalnych wyników sesji.

Kimi Raikkonen jak przystało na niekwestionowanego króla w Spa wykręcił dobry czas. Jednak zarówno on jak Sebastian Vettel (P3) swoje czasy wykręcili na ultramiękkiej mieszance. Ponadto, Ferrari przywiozło do Belgii usprawnienie zawieszenia co ma ponoć pomóc na tym nie do końca sprzyjającym im torze. Czekamy więc na dalszą część weekendu.

Jak można było się spodziewać bardzo szybkie od początku weekendu są Mercedesy, a szczególnie ten z numerem 44. Lewisowi (P2) zabrakło tylko 0.053 s. do czasu Kimiego, a swój czas wykręcił na miękkich oponach. Brytyjczyk, jednak narzekał trochę na wibracje podczas jazdy na tej mieszance. Valtteri Bottas zajął szóstą lokatę (starta do LH ponad 0.8 s.) również na najtwardszej z dostępnych mieszanek. Fin miał przygodę w Fagnes, gdzie złapał krawężnik co spowodowało, że w drugiej części zakrętu wpadł w pułapkę żwirową i lekko dostawił prawym kołem do bariery. Na szczęście dla niego i mechaników udało się nie uszkodzić zawieszenia i o własnych siłach dojechać do alei serwisowej.

Standardowo, za plecami Mercedesa i Ferrari mamy kierowców Red Bulla. Tym razem to Verstappen przed Ricciardo, ale ich czasy były bardzo zbliżone. Max jego jeden z kilku kierowców szukał optymalnego miejsca do hamowania przed szykaną Bus Stop i zdarzyło się mu ja przestrzelić. Podobnie jak w Ferrari kierowcy korzystali z ultrasoftów. Jednak ich strata do czołówki wydaje się być dość spora. Jak to będzie wyglądać w dalszej części weekendu - czas pokaże.

Fajnie jest widzieć obydwóch kierowców Toro Rosso w top 10. Carlos (P7) i Kvyat (P9) również wykręcili czasy na ultramiękkich gumach. Co prawda Rosjanin stracił do Hiszpana około 0.4 s., ale i tak spodziewałem się w top 10. Williamsów i Force India. Danil w trakcie sesji narzekał na, jak to on sam określił, dziwną pracę silnika. Miejmy nadzieję, że to nic poważnego.

Wywołałem Force India no to mamy jeden samochód w top 10. Esteban Ocon rozpoczął weekend od ósmej lokaty. To GP rozpoczyna jego drugi sezon w stawce (pamiętajmy, że zadebiutował w Manorze podczas GP Belgii w zeszłym roku). Francuz wykręcił przyzwoity czas, czego nie można powiedziec o Sergio Perezie (P14), który widocznie ma pewne problemy na początku weekendu. To dopiero początek i myślę, że w miarę upływu czasu forma się poprawi.

Całkiem sporym zaskoczeniem jest dla mnie dziesiąta pozycja Stoffela Vandoorne'a, który był szybszy od mającego problemy z DRS (i nie tylko) Fernando Alonso (P12). Oczywiście, należy wziąć małą poprawkę na fakt, że kierowcy niżej (teoretycznie w szybszych bolidach) jeździli na wolniejszych oponach.

Zaraz za pierwszą dziesiątką uplasowali się kierowcy Renault. Zaskoczeniem może być wyższa pozycja Palmera. Brytyjczyk był szybszy od Hulkenberga o 0.1 s. Czyżby to był dobry prognostyk na ten weekend? Zobaczymy. Myślę, że Nico jeszcze nie pokazał wszystkiego.

Ze słabej strony, póki co, pokazali się kierowcy Williamsa. Spodziewano się, że szybszy tor może im sprzyjać, ale narazie się na to nie zanosi. Piętnasta lokata debiutującego tutaj Strolla i dopiero ostatnie miejsce Felipe Massy. Jednak Brazylijczyk jako jedyny nie przejechał szybkiego okrążenia. Już na początku sesji Felipe wyleciał z toru w zakręcie Malmedy i mocno uszkodził bolid. Mechaników czeka teraz sporo pracy przed FP2. Strollowi do top 10 zabrakło 0.7 s. czyli nie tak mało, ale poczekajmy na rozwój wydarzeń w dalszej części weekendu.

Kierowcy Haasa pojechali niemalże identycznym tempem, ale wystarczyło to jedynie na P16 i P17. Tym razem nieco szybszy był Kevin Magnussen. Pamiętajmy, że kierowcy wykręcili swoje czasu na supermiękkich oponach, więc więcej tempa jest w zapasie. Jak narazie nie było większego narzekania na hamulce co dobrze wróży.

Na końcu, pomijając Massę, mamy kierowców Saubera. Marcus Ericsson (P18) był sporo szybszy od Pascala Wehrleina (o ponad 1 sekundę). Niestety, nawet biorąc pod uwagę, że jeździli na supermiękkich oponach, ich strata do liderów jest kolosalna - to ponad 4.5 s. Miejmy nadzieję, że nie tak będzie wyglądać weekend szwajcarskiego teamu.

Podsumowując, poza drobną przygodą Bottasa i nieco większą Massy sesja upłynęła spokojnie. Małym zaskoczeniem jest dla mnie Toro Rosso i dalekie pozycje Williamsa i Haasa. Co do czołówki to myślę, że popołudniem na pierwsze miejsce wskoczy Hamilton. Co jak co, ale ultramiękkie opony zrobią swoje. Interesujące będzie tempo wyścigowe, bo jak wiemy to właśnie w niedzielę rozegra się największa batalia. Układ toru pozwala na walkę i wyprzedzanie, a swoje trzy grosze może dodać pogoda. Jestem pewny, że ten weekend będzie tylko ciekawszy.

Nareszcie po czterech tygodniach F1 wraca do wielkiego ścigania i to nie byle gdzie, bo na legendarnym torze Spa-Francorchamps w belgijskich Ardenach. Swoją drogą to mój ulubiony tor w całym kalendarzu, a jak się głębiej zastanowić to chyba ulubiony w ogóle. To bardzo szybki i wymagający tor położony w przepięknej okolicy Ardenów. Jest to jeden z historycznych torów F1, który gościł wyścigi samochodowe już w latach 20-tych poprzedniego wieku. Początkowo nitka toru liczyła niespełna 15 km i prowadziła wąskimi drogami co sprawiało, że był to tor bardzo niebezpieczny. Tor był sukcesywnie skracany, niektóre z zakrętów usunięto, ale wciąż podczas ostatniego wyścigu na tzw. starej pętli w 1970 roku jedno okrążenie liczyło około 14 km. Spa-Francorchamps od zawsze było torem bardzo szybkim (Chris Amon podczas ostatniego wyścigu wykręcił rekordowe okrążenie ze średnia prędkością wynoszącą nieco poniżej 245 km/h).
 
Wyścigi na Spa powróciły w 1983 roku, ale pętla została mocno skrócona do długości prawie 7 km. Magia toru jednak wciąż pozostała. Legendarny zakręt Ea Rouge pozostał nietknięty, a jedyne kontrowersje związane były z utworzeniem szykany pod koniec okrążenia (tzw. Bus Stop Chicane). Tor w Belgii jak wspomniałem jest bardzo szybkim torem będącym mieszanką prostych oraz bardzo szybkich zakrętów, a jego lokalizacja (malownicze Ardeny i lasy) sprawia, że dla wielu kierowców ten tor należy on do ulubionych.

Lokalizacja i długość toru to również możliwość stworzenia mikroklimatu. To powoduje, że często zdarza się, że w jednej partii toru pada deszcz, a w drugiej jest sucho. Jest to kolejna rzecz jaką należy wziąć pod uwagę podczas weekendu grand prix w tym miejscu.

Aktualnie długość toru to 7004 m (dokładniej 7003.95 m). To wciąż najdłuższy tor w kalendarzu F1. Nitkę tego legendarnego i bardzo szybkiego toru (70% okrążenia pokonywane jest z otwartą w pełni przepustnicą) otwiera krótki dojazd do pierwszego prawego zakrętu/nawrotu La Source. Nazwa tego wywodzi się od tego, że dawniej na wewnętrznej znajdowało się małe źródełko. Na tym zakręcie odbyło się sporo walki (szczególnie na starcie - przypomina się głupi błąd Grosjeana w 2012 roku, po którym został ukarany zawieszeniem na jeden wyścig). Dalej mamy niesamowitą partię toru czyli zjazd do magicznej sekcji Eau Rouge/Radillon (T2-T4). Ta niezwykle techniczna partia charakteryzuje się bardzo wysoką prędkością oraz ogromną zmianą wysokości (12 pięter). To sprawia, że jest to jeden z najbardziej wymagających zakrętów w całym kalendarzu F1. Jednak zdarzało się, że kierowcy nawet i w tym miejscu próbowali (z sukcesem) atakować innych w walce o pozycję. Doskonałym przykładem będzie Mark Webber, który w pięknym stylu wyprzedził Fernando Alonso w 2011 roku.

Po podjeździe pod górę rozpoczyna się prosta zwana Kemmel i jest to jedno z tych miejsc, w których dochodzi do manewrów wyprzedzania. Koniec prostej jest również końcem pierwszego sektora.
Drugi sektor rozpoczyna się średnio szybkimi prawym i lewym (sekcja Les Combes). Zaraz za nimi mamy kolejny prawy 90-stopniowy zakręt (nazywany często Malmedy). Po nim tor opada, a spadek wysokości trwa w zasadzie aż do końca drugiego sektora. Po Malmedy mamy krótki odcinek prostej i następujący po niej znany prawy opadający nawrót Rivage (teraz Bruxells). Dobre wyjście z nawrotu jest bardzo ważne, ponieważ optymalny przejazd przez średnio szybki lewy zakręt T9 pozwoli osiągnąć odpowiednio wysoką prędkość na prostej. Po niej kierowców czeka niemniej słynna sekcja dwuwierzchołkowego zakrętu nazywanego Pouhon. To bardzo szybki zakręt (około 250-260 km/h), którego druga część pokonywana jest z gazem w podłodze. Jedno z ulubionych miejsc kierowców na tym torze. Dalej mamy dojazd do sekcji Fagnes (Campus) czyli dość szybkich zakrętów prawy/lewy. Sektor kończy się przejazdem przez prawy łuk Stavelot pokonywanego na trzecim może czwartym biegu.
Trzeci sektor otwiera szybki, ponownie, prawy łuk Paul Frere delikatnie otwierający się. Bardzo istotna jest idealna linia jazdy w tym miejscu, bo trzeci sektor charakterystyką przypomina pierwszy (obydwa są bardzo szybkie). Tym razem prosta (w zasadzie łukowata prosta) biegnie lekko pod górę ale daje mnóstwo frajdy kierowcom, w szczególności dzięki mega szybkiemu Blanchimont (T17), w którym Max Verstappen w 2015 roku wyprzedził jednego z kierowców. Zakrętami kończącymi okrążenie jest szykana prawy-lewy zwana Bus Stop. Nazwa sekcji pochodzi od kształtu nitki toru w tym miejscu przed jego modernizacją. Do 2005 roku końcowym fragmentem okrążenia był układ: szykana lewy-prawy oraz krótka prosta z drugą, przejeżdżaną pełnym gazem, szykaną prawy lewy. Ten układ kształtem przypominał zatokę przystankową. Po modernizacji prostą start-meta wydłużono i pozbyto się drugiej części szykany Bus Stop. Ponadto pierwszą szykanę zamieniono na prawy-lewy. I to właśnie ona od 2007 roku kończy okrążenie tego fenomenalnego toru.
Tylko sześciu kierowców wygrywało na tym torze więcej niż dwa razy (Juan Manuel Fangio - 3, Damon Hill - 3, Kimi Raikkonen - 4, Jim Clark - 4, Ayrton Senna - 5 oraz Michael Schumacher - 6). To właśnie na tym torze debiutował Michael Schumacher w 1991, a rok później sięgnął tu po swoje pierwsze zwycięstwo. W 2004 roku zajęciem drugiego miejsca przypieczętował siódmy a zarazem ostatni tytuł mistrza świata. Z aktualnej stawki wygrywali tu również Sebastian Vettel i Hamilton (obaj po dwa razy), Felipe Massa (raz w 2008 roku) oraz Daniel Ricciardo (raz w 2014 roku).
Najwięcej PP w historii tego GP mają Juan Manuel Fangio, Ayrton Senna oraz Alain Prost (po 4). W tym roku do tej grupy może dołączyć Lewis Hamilton mający jak narazie 3 PP zdobyte w Spa. Poza nim tylko Raikkonen i Vettel mogą poszczycić się startem z pierwszego pola (obaj po jednym razie).  Miejsc na podium Raikkonen i Hamilton mają po tyle samo - 5. Do rekordu Michaela Schumachera jest jednak jeszcze dość daleko, bo 7-krotny mistrz świata podium w Spa zaliczył dziewięciokrotnie. Na podium stawali również Vettel (3), Alonso (3), Massa (2), Ricciardo (2) oraz Bottas i Grosjean (obaj po 1).

W przypadku zespołów zarówno w kwestii zwycięstw, pole positions oraz podiów dominuje Ferrari mająca ich odpowiednio 16, 13 i 45. Za stajnią z Maranello plasuje się McLaren (14 zwycięstw, 11 PP, 28 podiów). Dalej Williams (4, 9, 17), Red Bull (3, 2, 8) i Mercedes (3, 4, 8). Fabryczny zespół Renault ma tylko 1 zwycięstwo, 3 PP oraz 5 miejsc na podium. Nie zapominajmy o jedynym jak dotychczas PP zespołu Force India w 2009 zdobytym przez Giancarlo Fisichelle.
Stoffel Vandoorne jest jedynym Belgiem w tegorocznej stawce, ale tylko dwóm Belgom wcześniej udało się odnieść zwycięstwo w GP - Thierry Boutsen (3 wygrane), Jackie Ickx (8 wygranych). Niestety wszystkie zwycięstwa odnieśli poza granicami Belgii.

Na koniec statystyk dodajmy, że w ostatnich pięciu latach mieliśmy pięciu zwycięzców. Czy w tym roku będzie szósty? Spróbujmy po części odpowiedzieć na to pytanie.

Sebastian Vettel przystępuje do tego weekendu jako lider klasyfikacji kierowców, ale trzeba przyznać, że charakterystyka tego toru sprzyjać powinna nieco bardziej Mercedesowi. Oczywiście nie odbieram szansy Ferrari na ich sukces (Kimi lubi tutaj jeździć), ale na pewno nie będzie tak jak na Hungaroringu. Trudno też przewidzieć jak przerwa wakacyjna wpłynęła na dyspozycję obu ekip. Ciekaw jestem czy w walkę o najwyższe cele włączy się Red Bull. Może być ciężko z uwagi na istotną rolę silnika podczas tego weekendu. Jednak w drugim, bardziej krętym sektorze powinni sobie radzić doskonale. Ponadto, jestem przekonany, że Verstappen dopingowany będzie przez ogromną rzeszę holenderskich kibiców, którzy, biorąc pod uwagę lokalizację toru, z Holandii nie mają daleko. Jak to mówią w środowisku sportowym - ściany pomagają. Czy to powiedzenie sprawdzi się w niedzielę? Nie mogę się już doczekać.

W środku stawki ponownie może być ciasno, ale może nie aż tak jak w poprzednich wyścigach (co jak co tor w Belgii jest zdecydowanie dłuższy od pozostałych). Myślę, że w czołówce środka stawki będzie Force India, Williams (silnik Mercedesa) i być może Haas. Kierowcy amerykańskiej ekipy ponownie wracają do używanych w pierwszej części sezonu hamulców włoskiej firmy Brembo. Zobaczymy jak to wpłynie na formę zespołu (szczególnie Grosjeana, który ostatnio nie narzekał zbytnio kiedy jeździł na hamulcach od Carbon Industrie). Ekipy Renault i Toro Rosso ze względu na braki mocy jednostki napędowej mogą mieć nieco trudniej, ale nie możemy ich skreślać. Od Nico Hulkenberga spodziewam się ponownie przyzwoitego wyniku w czasówce, a Palmer? No cóż? Palmer jest na świeczniku, bo o ile ma zapewniony start do końca sezonu (ponoć) w barwach francuskiej stajni to nie byłbym tego taki pewny. Punkty w niedzielę są dla niego koniecznością. Na jego miejsce czeka co najmniej trzech kierowców. Wśród nich jest oczywiście Robert Kubica, który liczy na miejsce w przyszłorocznej stawce. Obok niego kąskiem może być także Carlos Sainz, który po raz kolejny będzie chciał udowodnić, że jest świetnym kierowcą.

Co do Saubera to jestem prawie pewny, że będą na dnie stawki. Po pierwsze aerodynamicznie są w tyle za wszystkimi. Po drugie, ich silnik Ferrari w zeszłorocznej specyfikacji jest już słabiutka jednostką. Bez jakichkolwiek niespodzianek w postaci wypadków czy ekstremalnych warunków pogodowych nie liczyłbym na punkty.

Na koniec pozostaje McLaren. Oczywiście, układ toru na pewno im nie pomaga. Silnik Hondy jest prawdopodobnie najsłabszym w stawce, choć Hasegawa uważa inaczej. Poza tym możliwe, że wprowadzą silnik w czwartej specyfikacji, co ma pomóc. Niestety, w takim wypadku kierowców będzie czekać kara cofnięcia na starcie. Z awaryjnością nie jest najgorzej, a nadwozie mają całkiem dobre. Myślę, że to i tak może niewiele pomóc w zdobyciu punktów. Może w wyjątkowych okolicznościach się uda. Naprawdę trudno mi jest rozgryźć formę stajni z Woking po przerwie wakacyjnej.

Podsumowując, F1 wraca i to z przytupem, bo na tor, który dla wielu jest tym jedynym i najlepszym z możliwych. Dla kibiców również jest to fascynujące miejsce. Jestem przekonany, że wszystkie ekipy same są ciekawe swojej formy w ten weekend. Czy Lewis Hamilton odrobi stratę do Vettela? Może jednak to Ferrari będzie górą, niekoniecznie z Sebem na czele. Tak, tak, wciąż wierzę, że wygrana Kimiego w tym roku jest możliwa. Interesująca będzie na pewno walka o miejsca w dalszej części stawki. Szczególnie polscy kibice przyglądać będą się Jolyonowi Palmerowi i całej ekipie Renault. Jestem również ciekaw jak poradzi sobie tegoroczny debiutant - Lance Stroll. Chciałbym również zobaczyć kolejny znakomity występ Alonso. Zacieram już ręce na to co będzie się działo w najbliższy weekend. Zapraszam wszystkich na GP Belgii!!!

Piątek: FP1 godz. 10.00, FP2 godz. 14.00
Sobota: FP3 godz. 11.00, Kwalifikacje godz. 14.00
Niedziela: Wyścig godz. 14.00

Zacznijmy od piątku i pierwszych dwóch sesji treningowych, których rezultaty znajdują się poniżej.

 

Piątkowe sesje treningowe wyraźnie pokazały, że poprawki przywiezione przez zespół Red Bulla zdają się zdawać egzamin i walka o podium, a może o coś więcej będzie możliwa. Natomiast Mercedes zmagał się z problemami z balansem oraz ogólnie ustawieniami samochodu na tym wymagającym torze. Dłuższy rozstaw osi robił swoje. Co do Ferrari to widać, że są szybsi tu od mistrzów świata, ale trudno było stwierdzić na ile to jest prawdziwa przewaga, a na ile zasłona dymna. Tak czy inaczej Toto Wolff powiedział, że celem Mercedesa jest w ten weekend minimalizacja strat. W dalszej części pierwszej dziesiątki mamy zespoły Renault i McLarena. Tak jak przewidywano obie stajnie są wyraźnie szybsze od pozostałych ze środka stawki. W Renault to raczej kwestia poprawek przywożonych na ostatnie wyścigi. Natomiast dla McLarena, którego nadwozie jest całkiem niezłe aerodynamicznie, tor Hunagaroring nie jest zbyt wymagający dla silnika. Dlatego w ostatnim wyścigu zebrano kary za wykorzystanie kolejnych elementów jednostek napędowych w bolidach Alonso i Vandoorne'a. Wspomnieć trzeba o dwóch drobnych wypadkach Palmera (w FP1 urwał przednie skrzydło na wyjściu z T4, a w FP2 stracił panowanie nad bolidem w ostatnim łuku wpadając w bariery). Musiał przez to wrócić do starej wersji podłogi (wcześniej zainstalowaną miał nową, tą samą co Nico testował na Silverstone).

Dalej Toro Rosso i Force India, dla któych piątek pokazał, że o awans do Q3 może być trudniej. Po prostu inni są bardziej konkurencyjni. Oczywiście, wiemy jak radzą sobie w wyścigu kierowcy Force India dlatego też dobre miejsca (P11, P12) w kwalifikacjach nie będą tragedią. Słabszą formę na Hungaroringu prezentują za to kierowcy Haasa oraz Williamsa. Dla tych drugich to raczej niewielkie zaskoczenie. Wiemy, że ich samochód nie został skonstruowany z myślą o wolniejszych, wymagających docisku torach. Samochody najmłodszej stajni w stawce nie przetrwały pełnych sesji treningowych. Raz Giovinazzi wypadł w T11 (zastępował w FP1 Magnussena), a później podobną przygodę zaliczył Grosjean. Jak się w niedzielę okazało, nie był to udany weekend dla amerykańskiego zespołu. Na szarym końcu, pomimo kolejnych poprawek zespół Saubera.

Podsumowując piątek trzeba powiedzieć, że samochody wyraźnie przyspieszyły, bo już podczas FP1 pobity został czas Nico Rosberga z zeszłorocznych kwalifikacji (i to o ponad sekundę). Ponadto, wygląda(ło) na to, że wreszcie zobaczymy walkę trzech najlepszych stajni o zwycięstwo. Niestety sobota i niedziela zweryfikowała wszystko. Na koniec, biedy Felipe Massa po drugiej sesji treningowej trafił do szpitala (źle się poczuł). Podejrzewano, wirusowe zapalenie ucha środkowego, które było przyczyną nieobecności Martina Brundla na Silverstone (a ponoć kilkanaście innych osób w padoku miało problem z tym patogenem na Silverstone).

Sobota przyniosła nam przewidywany choć nie do końca oczekiwany zwrot akcji w postaci kontrataku Ferrari. O tym i o powrocie za kierownicę bolidu F1 Paula di Resty przeczytacie po poniższych wynikach trzeciej sesji treningowej oraz kwalifikacji.

Krótki opis wydarzeń z FP3 zacznijmy od tego co przeszedł Felipe Massa. Mianowicie, po piątkowych problemach, w sobotni poranek Brazylijczyk przeszedł obowiązkowe badania, które umożliwiły mu udział w FP3. Co do samych wyników porannej sesji to poza wystrzałem formy Ferrari nie zmieniło się zbyt wiele. Nadal kierowcy Mercedesa nieco z tyłu, ale najwięcej z czołówki stracił Red Bull. Wydawać się mogło, że wszystko co mogli pokazali już podczas piątkowych sesji. Do tego dodajmy problemy ze skrzynią biegów Daniela Ricciardo, który liczył na ostrą walkę w niedzielę. Otrzymamy wówczas weekend niewykorzystanych szans zespołu z czerwonym bykiem w logo. Na szczęście dla Australiczjyka obeszło się bez kar, ale straconego w tej sesji czasu nikt mu nie wróci. Dalej mamy mocnego w ten weekend McLarena oraz Renault, a zaraz za ich plecami Toro Rosso i Force India - czyli bez niespodzianek. Podobnie jak w FP2 ostatnie miejsce okupwali kierowcy Haasa, Williamsa oraz Saubera. Skoro o Williamsie mowa to wróćmy do wątku Felipe Massy.

Niestety, po zakończeniu FP3 Massa zdecydował o wycofaniu się z dalszej części weekendu. Na jego miejsce wskoczył jeden z ekspertów stacji SkyF1 - Paul di Resta. Szkot ostatni raz zasiadał za kierownicą samochodu F1 w GP Abu Dhabi w 2013 roku (ponad trzy i pół roku temu). Ponadto, całkiem niedawno zaliczył kilkanaście okrążeń hybrydowym samochodem Williamsa z 2014 roku podczas testów, ale to wszystko. W sobotę przyszło mu stanąć do rywalizacji w czasówce, bez jakiekolwiek przygotowania. Jak się spisał dowiecie się poniżej, bo czas na kwalifikacje.

Trzeci w tym sezonie dublet w kwalifikacjach dla Ferrari. Naprawdę świetna forma stajni z Maranello. Seb podczas finałowego przejazdu był szybszy po dwóch sektorach o ponad 0.2 s. od swojego poprzedniego czasu, ale popełnił błąd (nie pierwszy raz w tym sezonie w najważniejszym momencie) w trzecim sektorze. Najbardziej szkoda mi jest Raikkonena, bo w sobotę wyglądał na naprawdę mocnego. Niestety i on zepsuł swoje okrążenie (ściśle przejazd przez szykanę) i nie dał rady przeskoczyć Vettela. Na ich szczęście kierowcy Mercedesa byli dziś wyraźnie wolniejsi. Lewis stracił do Seba ponad 0.4 s. i około 0.2 s. do Bottasa. Niki Lauda po kwalifikacjach powiedział, że tylko problemy w Ferrari są w stanie zapobiec dubletowi Czerwonych. Red Bull, który miał walczyć o najwyższe cele zajął trzeci rząd. Maxowi niewiele zabrakło żeby przedzielić kierowców Mercedesa. Kluczowy, jak zawsze na tym torze, będzie start, bo dojazd do pierwszego zakrętu jest dość duży. Na koniec jeszcze okrążenie Sebastiana Vettela.

Dalej bez zaskoczeń, bo na pewno do takowych nie należy siódma pozycja Hulkenberga. Na więcej nie mógł liczyć. Liczyłem po cichu, że Palmer wskoczy do Q3. Zabrakło mu 0.1 s. do awansu. Niemniej jednak nienajgorszy występ, choć wciaż sporo traci do zdecydowanie lepszego Niemca. Za Hulkiem mamy duet McLarena. Dla mnie kompletnie bez niespodzianki. Samochód mają naprawdę niezły, a źródłem ich problemów od początku była słaba i bardzo awaryjna jednostka napędowa. Jedynym minimalnym zaskoczeniem może być P10 Carlosa Sainza. Jego koledze z zespołu udało się wykręcić 13. lokatę. Rosjanin wystartował jednak z P16 po karze za blokowanie jednego z kierowców podczas kwalifikacji.

Miejsca P12 i P14 zdobyli kierowcy Force India. Po raz kolejny dzieliła ich niewielka różnica (tylko 0.1 s.). Sergio Perez zyskał jedną pozycję po karze dla Danila Kvyata. Nienajgorszy wynik dla hinduskiego zespołu.

Po jednej pozycji w górę udało się zyskać także kierowcom Haasa. Niestety to i tak dla nich słaby wynik. Tak jak przez cały weekend byli szybsi tylko od Saubera no i może od Williamsa. Jako ciekawostkę podam, że Sergio Perez awansował do Q2 tylko dlatego, że swój czas wykręcił szybciej niż Kevin Magnussen (obaj mieli identyczny czas). 

W Williamsie trudny weekend. Nie dość, że forma słaba to dodatkowo wypada Felipe Massa z reszty weekendu. Lance Stroll nie popisał się zbytnio. Natomiast di Resta jak dla mnie wykonał kawał niezłej roboty. Z biegu wskoczył za kierownicę samochodu bez własnych ustawień, bez ustawień fotela itp. Z okrążenia na okrążenie się poprawiał. Udało mu się nawet przeskoczyć jednego z kierowców Saubera. Nie sądzę, że mógł liczyć na lepszy rezultat. 

Sauber zamyka stawkę jak zawsze i tu nie mam nic miłego do powiedzenia. Chociaż jest jedna rzecz - przesiadka z silników Ferrari na silniki... Ferrari. Tym razem w najnowszej specyfikacji. To jest mały sukces.

Najważniejsze jest jednak przed nami czyli GP Węgier, które odbyło się w niedziele w piekielnie gorących warunkach. Po tytule już wszyscy wiemy, że zwycieżyło Ferrari, ale jak się to stało opowiem niżej.

Sebastian Vettel (P1) & Kimi Raikkonen (P2) - Miał być bezproblemowy dublet Ferrari. Wykreślmy słowo bezproblemowy i będzie ok. Generalnie, Ferrari od soboty było najszybsze z całej stawki. Wszystko więc wskazywało na łatwy wyścig, szczególnie, że to tor, na którym bardzo trudno się wyprzedza. Sebastian już od począku wyścigu narzekał na problemy z układem sterowania (samochód ściągało w lewo). Niestety, nie dało się wprowadzić żadnych zmian z zewnątrz i zespół poinformował Seba, żeby unikał tarek. Dlatego tempo Niemca przez cały wyścig było, powiedzmy sobie szczerze, średnie. Raikkonen jadący lepszym tempem do alei serwisowej zjechał okrążenie później niż Vettel, ale nie pozwoliło to na objęcie prowadzenia. Tu mała przerwa. Moim zdaniem kierownictwo zdecydowało się ściągnąć Fina zaraz po Vettelu, żeby być pewnym, że pozostanie on za Niemcem. Z tego co mówił Fin, jego pierwszy stint mógłbyć dłuższy spokojnie o kilka okrążeń. Oczywiście, starta Raikkonena w klasyfikacji generalnej do Vettela jest ogromna i można zrozumieć decyzję zespołu, ale szkoda mi w tym wszystkim Raikkonena. Pozwolą mu wygrać chyb tylko w sytuacji gdy Seb będzie poza wyścigiem, albo poza punktami. Co do dalszej części wyścigu to stoję po stronie Ferrari. Pomimo lepszego tempa Raikkonena zespół zdecydował, że będzie on stanowił bufor przed goniącymi Mercedesami. W przypadku zamiany miejsc Vettel mógłby być łatwym kąskiem dla Hamiltona, a wtedy trzeba byłoby zapomnieć o dublecie. Nie było to zbyt wygodne dla Fina, ale trzeba przyznać jechał znakomicie. To właśnie dzięki niemu Ferrari zdobyło dubblet. Sebastian po wyścigu przeprosił kolegę za wstrzymywanie przez cały wyścig jednocześnie dziękując mu za pomoc. Super fajnie, ale dla mnie wciąż odczuwam mały niedosyt (jako wielki fan Raikkonena). Dla Kimiego, pod względem statystycznym, to obok obiektu Sakhir najlepszy tor dla Fina (po osiem podiów). Na Węgrzech Kimi jest rekordzistą w ilości zdobytych pudeł. Również dla Ferrari to ważny dzień, bo to pierwszy dublet na Hungaroringu od 13 lat (w 2004 roku zwyciężył Schumacher przed Barrichello). To był ostatni raz kiedy zwycięzca GP Węgier zdobył później tytuł. Dla Seba to druga wygrana na tym torze i czwarta w tym sezonie (tyle samo ma Lewis).

Valtteri Bottas (P3) & Lewis Hamilton (P4) - Miała być minimalizacja strat i tak też się stało. Po słabym starcie Hamilton został wyprzedzony zarówno przez Ricciardo jak i Verstappena. Ten spory problem rozwiązał się sam bardzo szybko, bo już po drugim zakręcie (o tym przy okazji Verstappena). Wyścig więc układał się całkiem nieźle dla kierowców Mercedesa, choć obaj przez dłuższy czas mieli problemy z radiem. Patrząc na słabe tempo Vettela podjęto decyzję o próbie ataku na Ferrari puszczając szybszego Lewisa przed Valtteriego. Sam Lewis powiedział, że gdyby mu się nie udało przeskoczyć Kimiego puści spowrotem Bottasa. Inżynierowie przekazali Finowi te informacje, ale dodali, że musi trzymać się blisko Brytyjczyka. Lewis zbliżył się do Raikkonena, ale nie zdołał go wyprzedzić, ale oddalił się od Bottasa na ponad 7 sekund. Ponadto, dość szybko do Bottasa zbliżał się Verstappen. Wydawało się więc, że kolejność jest ustalona. Ku zaskoczeniu niemalże wszystkich Lewis postanowił zwolnić i dosłownie na ostatnim zakręcie ostatniego okrążenia przepuścić Fina. Jak pokazują wyniki przewaga Bottasa na mecie wynosiła 0.4 s., a Hamiltona nad Verstappenem również 0.4 s. Był to dosyć kontrowersyjny manewr, bo przepuszczanie kolegi zespołu mającego taką stratę to ja nie pamiętam. Oczywiście, teraz Lewis jest bohaterem, który dotrzymuje słowa (wszyscy zapewne zapomnieli co mówił na konferencji po kwalifikacjch przed GP Abu Dhabi w zeszłym roku). Moim zdaniem te trzy punkty, które poświęcił mając przed tym wyścigiem stratę jednego punktu do Seba mogą, ale nie muszą zaważyć na tytule (ponad dwadzieścia kilka procent tytułów mistrzowskich roztrzygnęła różnica 3 punktów lub mniej). Uważam, że Lewis doskonale wiedział co robi. Lepiej mieć spokój w zespole, bo w przyszłości może to on potrzebować będzie wyższej lokaty lub pomocy np. w walce o zwycięstwo w wyścigu. Oczywiście Bottas też walczy o tytuł (choćby matematycznie), ale uważam, że w razie potrzeby wszystkie siły skierowane będą na Hamiltona i jego walkę o czwarty tytuł. Tak własnie rozegrał się wyśćig dla Mercedesa. Lepszego wyniku nie dało się uzyskać. Po decyzji Lewisa, Bottas zdobył piąte podium z rzędu (aktualnie najdłuższa seria w stawce). Hamilton natomiast zdobył tylko jedno podium w ostatnich czterech wyścigach.

Max Verstappen (P5) - Dla Red Bulla to kiepski wyścig i weekend niewykorzystanych szans. Już na starcie obaj kierowcy dobrze wystartowali i wyprzedzili Hamiltona. W pierwszym zakręcie Verstappen został wywieziony nieco szeroko przez Bottasa. To pozwoliło na atak Ricciardo. Australijczyk był na zewnętrznej przy dojeździe do T2. Max przy hamowaniu zablokował koła i uderzył w chłodnicę samochodu Ricciardo eliminując go z dalszej rywalizacji. Holender za ten amatorski manewr dostał karę 10 sekund. Byki straciły w niedzielę sporo punktów. Przez kolizję z Ricciardo po raz ósmy w jedenastu ostatniach wyścigach tylko jeden samochód Red Bulla finiszował w punktach. Bolidy Red Bulla przejechał dotychczas w wyścigach w tym sezonie najkrótszy dystans - tylko 4518 km (o 1975 km mniej od prowadzącego w tej klasyfikacji Mercedesa).

Fernando Alonso (P6) - Doskonały wynik na urodziny (36. urodziny obchodził w sobotę). Naprawdę świetna jazda Hiszpana. Pięknym manewrem przedarł się przed Carlosa Sainza w drugim zakręcie. Jak sam powiedział: "Po wyjeździe na świeżych oponach wiedziałem, że mam 1-2 okrążenia, żeby go dopaść. Musiałem więc spróbować jakihś manewrów ninja." To pierwszy podwójnie punktowany wyścig dla McLarena w tym sezonie. Dla Fernando to drugi wyścig w punktach w tym sezonie i najlepszy rezultat od zeszłorocznego GP USA, kiedy to zdobył 10 punktów za piąte miejsce. Alonso punktował w ostatnich ośmiu GP Węgier, a w dwunastu z szesnastu, w których brał udział. Fernando także wykręcił najszybsze okrążenie wyścigu (23. raz w karierze). Ostatnio dokonał tego w zeszłym roku we Włoszech, a wcześniej dopiero w 2013 roku. Tu zawdzięcza to raczej późnemu zjazdowi do alei serwisowej przez co pod koniec wyścigu jechał na świeżych oponach z niewielkim obciążeniem paliwem.

Carlos Sainz (P7) - Dobry wyścig młodszego z Hiszpanów. Skończył za plecami bardziej utytułowanego kolegi. Po starcie przedarł się na P6 i udałoby się na tym miejscu dojechać gdyby nie brawurowy manewr Alonso. Tak czy inaczej dobra postawa i solidny wyścig Carlosa.

Sergio Perez (P8) & Esteban Ocon (P9) - To dziewiąty podwójnie punktowany wyścig dla Force India. W tym sezonie przejechali tylko o dwa kilometry mniej od Mercedesa. Naprawdę dobry występ tej ekipy zważając na tempo w sesjach treningowych. Jeszcze raz Perez jest przed Oconem, ale to Francuz ukończył o jeden wyścig więcej w punktach (10 do 9 dla Ocona). Esteban Ocon, póki co, od debiutu w zeszłym roku w Manorze zawsze kończy wyścigi. To już 20 wyścigów z rzędu. Ma więcej finiszów w punktach niż jakikolwiek kierowca spoza top 3. Jak dla mnie w tym zespole nieistotne jest miejsce w kwalifikacjach, bo oni zawsze znajdą drogą do punktów. Nie wiem jak to robią, ale szacunek! W całej tej słodkości łyżką dziegciu jest kolejna, tym razem drobna, kolizja kolegów z zespołu. Zaraz po starcie przebijający się do przodu Perez uderzył w samochód Ocona w pierwszym zakręcie. Na szczęście nic wielkiego się nie stało, poza lekko uszkodzoną podłogą w bolidzie Francuza. Po raz kolejny będą musieli sobie porozmawiać, albo rozejdzie się to po kościach - w końcu wakacyjna przerwa w pełni.

Stoffel Vandoorne (P10) - To pierwszy punkt od czasu jego debiutu w Bahrajnie w zeszłym roku kiedy to zastępował Fernando Alonso po wypadku w Australii. Chciałoby się rzec nareszcie. Szkoda, że nie udało się wskoczyć na lepsze miejsce, ale żeby myśleć o wyprzedzaniu różnica w tempie samochdów musi być spora (około 1.5 s. na okrążeniu). Ponadto, Belg popełnił błąd podczas pitstopi zatrzymując się nieco za daleko. Stracił przez to kilka cennych sekund. Tak czy inaczej na wakacje McLaren udaje się z małym zastrzykiem pozytywnych emocji.

Danil Kvyat (P11) - Miejsce tuż za punktami, niestety. Ostatnio nie idzie najlepiej Rosjaninowi, bo oprócz cofnięcia w dół stawki o trzy miejsca po kwalifikacjach dostał też 1 punkt karny. Ma ich już 10, a do przedawnienia pierwszych dojdzie dopiero w październiku. Co do samego występu to po starcie z P16 finisz na P11 na Hungaroringu jest nienajgorszy. Po padoku chodzą plotki o przedłużeniu kontraktu. Według mnie to nie jest dobra decyzja, ale nie ja je podejmuję.

Jolyon Palmer (P12) - W Renault liczyli na podwójne punkty. Treningi jak i kwalifikacje pozwalały optymistycznie patrzeć na ten cel. Niestety, wyścig nie potoczył się tak jak zakładano. Po problemach Ricciardo Palmer został zmuszony do jego ominięcia przez co wypadł z top 10. Potem probówał pomagać Hukenbergowi i został wyprzedzony przez Kvyata i Magnussena. Potem zabrakło wyprzedzania, bo tempo było całkiem niezłe. Tylko tyle i aż tyle. Niestety na wakacje Palmer uda się z zerowym dorobkiem punktowym.

Kevin Magnussen (P13) - Dla zespołu Haasa to był trudny weekend. Na punkty chyba zbytnio nie liczyli, ale walka o każdą pozycję się liczy. Generalnie był to dość spokojny wyścig dla Duńczyka poza jedną sytuacją z końcówki wyścigu. Magnussen bronił się przed atakującym Hulkenbergiem w drugim zakręcie. Niemiec zaatakował po zewnętrznej a Kevin wywiózł go poza tor. Z jednej strony rozumiem narzekania kierowcy Haasa, że kierowca po zewnętrzej powinien martwić się o siebie. Przepisy są jednak jasne i w wypadku kiedy atakujący kierowca znajduje się obok atakowanego ten musi zostawić mu odpowiednią ilość miejsca na torze. W tym przypadku Kevin "zamknął drzwi" Hulkowi. Dostał za to karę 5 sekund przez co zakończył rywalizację na P13. Może przerwa wakacyjna pozwoli mu na nowy start.

Lance Stroll (P14) - Kompletnie nijaki występ Kanadyjczyka. Nie miał tempa do walki o wyższe miejsca. Poza tym nudny wyścig dla Williamsa. Nie ma za bardzo o czym pisać. Myślę, że dwa następne wyścigi będą lepsze - w końcu to Belgia i Włochy.

Pascal Wehrlein (P15) & Marcus Ericsson (P16) - Koniec stawki (Hulka pomijam) jak zawsze dla Saubera. Również i w tym wypadku nie bardzo jest o czym pisać. Stracili dwa okrążenia do liderów. Widać, że nadwozie również nie jest zbyt dobre. No cóż, kierownictwo ma nad czym myśleć w przerwie wakacyjnej.

Nico Hulkenberg (P17) - Miał być solidny występ i dobre punkty, a skończyło się na wycofaniu w końcówce. Początek był agresywny i w wyniku walki z Grosjeanem doszło do kontaktu. Francuz delikatnie uszkodził podłogę i wyjechał poza tor. Nico jechał całkiem niezły wyścig, a w koncówce wdał się w walkę z Magnussenem (o czym pisałem wyżej). Flagi w czarno-białą szachownicę nie ujrzał, bo wyniku usterki musiał wycofać się tuż przed metą. Oj wracaj Robert, wracaj!

Paul di Resta (DNF) - To był pierwszy start Szkota w wyścigu GP od 1345 dni. Nie był to najdłuższy rozbrat z F1. Ten należy do Holendra Jana Lommersa, który miał przerwę 3767 dni od ścigania (od GP Holandii 1982 do GP Japonii 1992). Co do samego wyścigu to nie był on łatwy dla Paula. Okupywał koniec stawki przez większą część wyścigu. Ostatecznie z powodu usterki samochodu zmuszony został do wycofania się z zawodów. Nie wiem czy dało się coś więcej wycisnąć w tych okolicznościach. Co do absencji Felipe Massy to opuścił on wyścig GP pierwszy raz od GP Abu Dhabi w 2009 roku (konsekwencje po wypadku podczas GP Węgier kilka miesięcy wcześniej). Ponadto, to pierwszy wyścig bez Brazylijczyka w stawce od GP San Marino w 1982 roku.

Romain Grosjean (DNF) - Jak wcześniej pisałem kompletnie nieudany weekend Haasa. Po starcie i drobnej kolizji z Hulkiem Grosjean pojechał dalej. Potem rozpoczęła się spirala problemów. Najpierw powoli uchodzące powietrze z opony i wymuszony zjazd do alei serwisowej. Niestety, pitstop nie poszedł tak jak powinien, bo jedno z kół nie zostało odpowiednio dokręcone przez co Francuz musiał zatrzymać samochód i zakończyć wyścig. Punktów raczej by nie było, ale kilometrów i kolejnych danych na pewno szkoda.

Daniel Ricciardo (DNF) - Katastrofalny wyścig dla Daniela. Już po trzecim a w zasadzie drugim zakręcie było po wszystkim. O całym zajściu pisałem przy okazji występu Holendra. Szkoda bo solidne punkty były dziś do zdobycia. Z tego co wiem, zarówno zespół jak i sam Ricciardo zaakceptował przeprosiny Verstappena. Z oczyszczonymi głowami pora wyjechać na wakacje i naładować baterie na drugą część sezonu.

Podsumowując, za nami widowisko do jakiego przyzwyczaiło nas GP Węgier czyli mało wyprzedzania, za to dużo napięcia. Tego należało się spodziewać, bo wprowadzonych w tym sezonie zmianach - większy docisk, szersze bolidy. Jasnym było, że tylko odpowiednia strategia i naprawdę mocne tempo dałoby lepsze miejsce. Uważam, że problemy z jakimi borykał się Sebastian Vettel przez cały wyścig spowodowały, że do końca nie można było być pewnym ostatecznego rezultatu. Tego przecież chcemy - nieprzewidywalności i walki koło w koło. Może tego drugiego nie było zbyt dużo tym razem, ale jednak było na co popatrzeć. Z optymizmem patrzę na drugą część sezonu, a wszystkim kibicom życzę udanych wakacji i zapraszam na drugą część niezwykle emocjonującego sezonu już w ostatni weekend sierpnia na legendarny tor Spa-Franchorchamps w belgijskich Ardenach.